Στην κλειστή ρινοπλαστική όλη η επέμβαση γίνεται μέσα από τα ρουθούνια και δεν γίνονται καθόλου εξωτερικές τομές. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης η ορατότητα είναι αρκετά μειωμένη και ο πλαστικός χειρουργός βασίζεται στην ψηλάφηση του σκελετού της μύτης. Ο πλαστικός χειρουργός με τα δάκτυλά του διαρκώς ελέγχει ψηλαφητικά το σκελετό της μύτης, εάν το σχήμα είναι αυτό που τον ικανοποιεί.
Οι γιατροί, οι οποίοι χρησιμοποιούν την κλειστή τεχνική της ρινοπλαστικής, είναι εξοικειωμένοι με αυτήν και επομένως η ψηλάφηση και μόνο τους είναι αρκετή για να καταλάβουν τη διαμόρφωση που έχουν κάνει στο σκελετό της μύτης.
Στην κλειστή ρινοπλαστική ο βαθμός αποκολλήσεων είναι ελαφρώς μικρότερος σε σχέση με της ανοιχτής ρινοπλαστικής και η στήριξη της μύτης δεν επηρεάζεται τόσο πολύ, σε βαθμό που τα μοσχεύματα δεν είναι απαραίτητα.
Από την άλλη πλευρά όμως η δυνατότητα χειρισμών είναι μικρότερη. Η κλειστή ρινοπλαστική επομένως απευθύνεται στις περιπτώσεις εκείνες όπου ο ιατρός κρίνει ότι τα προβλήματα της μύτης δεν είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκα. Απαραίτητο είναι ο Πλαστικός Χειρουργός να γνωρίζει όλες τις τεχνικές προκειμένου να προσαρμόζει το χειρουργείο του στις ιδιαιτερότητες της κάθε μύτης και όχι να προσαρμόζει την τεχνική του στις δικές του δυνατότητες.